Svakoj kombinaciji koju igrač odigra u nekom kolu odgovara događaj da će u tom kolu ta kombinacija biti izvučena. Neki igrači igraju i "sisteme", tj. u jednom kolu uplate po više od jedne kombinacije. No, u tom slučaju svakoj od tih uplaćenih kombinacija od strane tog igrača odgovara po jedan događaj. Ako pak igrač uplati dva ili više listića, to je isto kao da toliko igrača popuni jedan od tih listića. Verovatnoća svakog od tih događaja je 1:N, gde je N=15,380,937.
Indikator I
A događaja A je slučajna promenljiva koja uzima vrednost 1 u slučaju realizacije događaja A, odnosno 0 u suprotnom. Stoga je matematičko očekivanje indikatora nekog događaja jednako verovatnoći tog događaja, tj. E(I
A)=P(A).
Mi ovde imamo niz događaja A
1,...,A
n, pri čemu je verovatnoća svakog od njih 1/N. Broj realizovanih događaja među njima je ništa drugo do zbir njihovih indikatora, a očekivanje zbira slučajnih promenljivih je uvek jednako zbiru očekivanja tih slučajnih promenljivih, tj. n/N. OVO NIJE VEROVATNOĆA NIKAKVOG DOGAĐAJA JER AKO NAROD NAVALI SA UPLATAMA, MOŽE BITI I VEĆE OD 1.
E, sad ovde ti je n broj uplaćenih kombinacija u nekom periodu, recimo u 2011. godini. N je recipročna vrednost verovatnoće izvlačenja semice sa jednom kombinacijom. Ako je s broj tiketa koji su u tom periodu imali sedmicu (dakle, u nekom kolu ih može biti i više, tj. NE RAČUNAMO BROJ KOLA U KOJIMA JE BILO SEDMICE, VEĆ UKUPAN BROJ SEDMICA), onda bi Ns/n trebalo da bude oko 1.
Sličan postupak se može primeniti i na brojanje šestica, petica itd.
Nije bitno koji su zaključci izvučeni, već kako se do njih došlo.
Re: Loto - provera regularnosti analizirajući frekvenciju izvlačenja sedmica
