Do restorana „Borik” na aerodromu „Nikola Tesla” u Beogradu, Klausa Hornefera, sedamdesetogodišnjeg penzionisanog profesora matematike sa Univerziteta u Bremenu, dovozi aerodromski džip sa upaljenim rotacionim svetlima. Veliki majstor Ujedinjene velike lože Nemačke ulazi u Srbiju inkognito. Pratnja obezbeđenja je tek nagoveštaj da dobroćudni profesor tihog glasa nije običan čovek na proputovanju do Crne Gore.
Klaus Hornefer
Foto Zoran Anastasijević
Kada crnogorska državna televizija kao drugu vest u dnevniku objavi da je formirana masonska loža u Nikšiću, jasno je da zvanična Podgorica dobro zna da, osim novog državnog pečata zemlje brda i primorja, kojim se potvrđuje nezavisnost Montenegra, nedostaje još nekoliko znakova čija važnost možda nadilazi formalna obeležja. Simboli kojima je u poklonjena tolika pažnja su – masonski šestar, lenjir i svevideće oko.
Dok su se u Srbiji političari manje-više durili po objavljivanju rezultata referenduma u Crnoj Gori, tajni Beograd je u tišini bio domaćin samita masona iz čitavog sveta. Pripadnici iz Regularne velike lože Jugoslavije, koja je održavala redovnu godišnju skupštinu, dočekali su braću delegate iz najvažnijih planetarnih odredišta, objavljujući da je dala dozvolu i pružila svu bratsku pomoć ložama iz Crne Gore da, posle odluke na referendumu, osnuju svoju Veliku ložu.
Istovremeno, Regularna velika loža Jugoslavije promenila je ime u Regularna velika loža Srbije, koju predvodi veliki majstor Petar Kostić. Sličnu odluku je donela i Velika nacionalna loža Jugoslavije, koju vodi veliki majstor slikar Dragan Martinović. Stvorena je Velika nacionalna loža Srbije. Kao u svetu ovozemaljskom, srpski masoni su preuzeli kontinuitet jugoslovenske masonerije.
Veliki majstor Novak Jauković, dojučerašnji član i starešina Regularne velike lože Jugoslavije iz Beograda, postao je lider Velike lože Crne Gore formirane od tri postojeće – Montenegro, Zora i Luča mikrokozma.
Dr Petar Kostić, veliki majstor, kaže da je Regularna velika loža Srbije zapravo jedina regularna masonska vlast u zemlji, jer poseduje priznanja Ujedinjene lože Nemačke i Ujedinjene lože Engleske, majke svih loža.
Masonski svet tajni, mistike i nevidljivog uticaja za neke je nebitna organizacija koja samo održava famu o svojoj moći, dok je za druge bratstvo koje povlači konce iz senke i upravlja biznisom, finansijama i politikom vlada. U Srbiji danas ima više od 800 slobodnih zidara, dok ih u Crnoj Gori ima oko 90.
Srbi su masoneriju dobili od Engleza preko Grka početkom prošlog veka. Tako su po masonskim principu „unošenja svetla” Grci uz podršku Engleza 1912. godine osnovali prvo masonsko udruženje na našem prostoru Veliku ložu Srbije, koja se posle 1919. i ujedinjenja masona Srba, Hrvata i Slovenaca utopila u Veliku ložu Jugoslavije, odnosno Veliku masonsku ložu Kraljevine Jugoslavije. Pošto je pred Drugi svetski rat 1. avgusta 1940. Velika masonska loža Kraljevine Jugoslavije „uspavana”, pod uticajem Vatikana i nacista, glavnih protivnika masona, ona je oživela 1990. godine kao Velika loža Jugoslavije, čiji je prvi veliki majstor bio Zoran Nenezić. Iz ove lože su se, međutim, izdvojili novinar Dragorad Tanasić, profesor Novak Jauković i njegov kolega Srđan Stanković i formirali Regularnu veliku ložu Jugoslavije, koju je priznala Ujedinjena velika loža Nemačke. S desetak masona i u Riminiju 1993. formirali su Veliku regularnu ložu Jugoslavije. Kasnije je ta loža, koju danas vodi veliki majstor Petar Kostić, dobila podršku i masona Nemačke i Engleske.
Velika nacionalna loža Jugoslavije je, takođe, nastala odvajanjem većeg broja masona od Velike lože Jugoslavije 1997. godine. Dobila je masonsku podršku Francuza, Engleza i Škota. U ovoj drugoj loži bili su današnji veliki majstor Dragan Martinović i slikar Dragan Malešević Tapi, koji je pod misterioznim okolnostima preminuo prilikom policijskog isleđivanja, zatim i crnogorski liberal Miodrag Živković i biznismen Dragutin Zagorac.
I, konačno, tokom prošlog meseca, na razjedinjenoj slobodnozidarskoj sceni oglasila se Velika ujedinjena loža Srbije, koja pokušava da ujedini srpsku masoneriju, bazirajući pravo na povelji od 1990. godine.
Veliki majstor Petar Kostić, međutim, kaže da su srpski masoni već uveliko deo ujedinjene Evrope i demokratskog sveta, s čime se slaže Klaus Hornefer, jedan od najuticajnijih slobodnih zidara sveta, sa stažom u bratstvu dužim od 50 godina!
On se seća kako je pri kraju Miloševićevog režima bilo jako teško pomagati braći u Srbiji. Njegov prehodnik, s važećim pasošem i vizom, vraćen je uoči pada Miloševića, sa surčinskog aerodroma u Nemačku.
Priča se da je Miloševića, što se tiče masonskog pitanja, zanimalo da li je Tito bio „brat” i da li je njegova sahrana 1980. godine u Beogradu zaista bio jedan od najvećih masonskih skupova u svetu. Milošević masonima nije pridavao naročiti značaj, nije shvatao suptilni uticaj slobodnog zidarstva na duge staze i činjenicu da su Džordž Vašington i 13 drugih predsednika SAD, zatim osam potpredsednika i 42 sudije Vrhovnog suda Amerike, bila braća. Da su osnivači pruske države, zatim Gete, Hajdn, Mocart i svi nemački carevi bili takođe slobodni zidari.
Spisak srpskih masona kroz istoriju takođe je impozantan i on je zapravo hronološko nabrajanje mnogih moćnih stvaralaca srpske države i njene kulturne, naučne i duhovne elite. Od Vuka Karadžića i Dositeja Obradovića, do Njegoša, Karađorđa, Jovana Dučića, Ive Andrića, Miše Anastasijevića, Nušića, Mokranjca, Pupina, Živojina Mišića, kralja Petra Prvog i njegovog sina Aleksandra, do mnogih članova SANU, ispred čije zgrade u Knez Mihailovoj ulici, uostalom, dominira masonski simbol – piramida.
Aleksandar Apostolovski
Podgorica - Iako se i pri samom pomenu riječi masonerija pomisli da je to tajna centralizovana organizacija koja okuplja, u prvom redu bogate pojedince, koji upravljaju svijetom, to nije tačno. Masoni su slobodoumni ljudi, na dobrom glasu u svom okruženju, koji ličnim primjerom i svojim ukupnim angažmanom pomažu stvaranju ambijenta u kojem će, u duhovnom smislu, čovjek moći brže da se razvija i mijenja sebe - kaže za "Vijesti" prof. dr Novak Jauković, Veliki majstor Velike masonske lože Crne Gore.
Organizacija koja vjekovima zaokuplja ogromno interesovanje najšire javnosti, o kojoj su napisane hiljade knjiga i koja je, kako kaže profesor Jauković, jedna od najznačajnijih u savremenom svijetu, konstituisala je svoju Veliku ložu i u Crnoj Gori prvi put u istoriji, na dan zvaničnog proglašenja nezavisnosti 3. juna.
- Postavlja se pitanje zašto tek sada. Da bi se konstituisala velika loža, u jednoj državi, potrebni su društveni, politički i kulturni preduslovi. Preduslov su i masonska zrelost i organizacioni kapaciteti bratstva u toj sredini. Pošto je u Crnoj Gori sada došlo do saglasja ispunjenja tih preduslova od tri postojeće lože, “Montenegro” - Podgorica, “Zora”-Kotor i “Luča mikrokozma” - Cetinje, konstituisale se Veliku ložu Crne Gore. Najvjerovatnije na jesen predstoji simboličko unošenje svjetlosti, koje može da uradi samo neka druga regularna loža. Želimo da tom ritualu prisustvuje veći broj Velikih majstora iz Evrope i zbog toga treba vremena da se nađe slobodan termin. U međuvremenu, u Nikšiću će narednog mjeseca biti unijeta svjetlost u novoformiranu ložu “Garibaldi”.
Masonerija je izašla u javnost početkom 18. vijeka, kada se u Zapadnoj Evropi stvaralo slobodno građansko društvo. U takvim nepovoljnim okolnostima četiri lože u Engleskoj 1717. godine izlaze u javnost i osnivaju Veliku ložu Engleske, majku svih regularnih loža na svijetu. Skoro 60 godina prije toga u Londonu je osnovano Kraljevsko naučno društvo-Akademija nauka, čiji su skoro svi članovi, na čelu sa slavnim fizičarem Isakom Njutnom, bili masoni.
- Treba postaviti pitanje, ako su masoni bili potrebni krajem srednjeg vijeka, kada su se slobodoumne ideje o građanskom durštvu stvarale i razvijale u glavama pojedinaca-masona, jesu li oni neophodni danas u modernom društvu u kojem postoji građanski okvir. Neophodni su i u razvijenim, a posebno u nerazvijenim društvima. Nagli tehnološki razvoj stvara jaz između duhovne nadgradnje i kulture čovjeka i tehnološkog napretka, na drugoj strani. Duhovnost i kultura se mnogo sporije razvijaju od tehnologije i to dovodi do velikih društvenih problema, u prvom redu nemorala. Zbog toga je masonerija ponovo aktuelna da bi dala doprinos duhovnom razvoju pojednica u skladu sa modernim ambijentom, kao što je to činila i u burnim stoljećima koja su iza nas. Hese kaže da spasenje svijeta nije u tome da mi mijenjamo druge nego da sami sebe promijenimo koliko god možemo. Masonerija upravo stvara taj ambijent u kojem čovjek može brže da mijenja sebe, u duhovnom smislu - kaže Jauković.
U tom društvenom kontekstu, objašnjava on, masoni su i te kako potrebni Crnoj Gori u ovim tranzicionim vremenima.
- Kroz jednu ovakvu organizaciju može da se izvrši transfer znanja kako da se razvijemo kao što se druge duhovno naprednije zemlje razvijaju. U svakom slučaju u Crnoj Gori ima jako mnogo posla za sve masone čiji je isključivi cilj da prave ambijent za lično duhovno uzdizanje - tvrdi Jauković.
On kaže da je masonerija globalna organizacija koja je sebe učinila prihvatljivom za sve vjere.
- Tri velika simbola masonerije, tri svjetla: sveta knjiga, ugaonik i šestar govore o širini te organizacije. Sveta knjiga je svaka knjiga koju jedan čovjek uzme-prihvati, to može biti Kuran, Biblija ili neka druga i ona simbolizuje moral, šestar simbolizuje duhovnost, a ugaonik materijalno - objašnjava Jauković.
M. Babović
[Ovu poruku je menjao Aleksandar Marković dana 21.12.2006. u 09:58 GMT+1]
Registrovani: 2 ( morihei ueshiba, MajorFatal )
Re: Masoni u svetu i kod nas!
Re: Masoni u svetu i kod nas!
Re: Masoni u svetu i kod nas!
vec 1980.e , 16:30 Beograd ... koristite i progresije urana po principu 1 stepen 1 na godina